தூங்கும் செல்லங்களின் இல்லம்

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை மதியம் மின் துண்டிப்பால் தலையைச் சொரிந்துகொண்டிருந்த பொழுதில் வீட்டிலுள்ள மற்ற ஆள்கள் என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறார்கள் என்று நோட்டமிட்டேன். எல்லாரும் நகராத காலத்தைப் பகலுறக்கத்தில் நகர்த்தியவண்ணம் இருந்தார்கள். வீட்டில் புதிதாக இரண்டு பூனைக்குட்டிகள் பிறந்து விளையாடும் பருவத்திற்கு வந்துவிட்டார்கள் என்பதை என் முந்தைய அஞ்சல்களைப் படித்தவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியோடு தெரிவிக்கிறேன். இனி அவர்களைக் காண்க !

’’தலைவரே... எனக்கு ஒரு மெத்தை வாங்கிக் கொடுங்க... இந்த வீட்டில படுத்துத் தூங்குறது ரொம்பச் சிரமமா இருக்கு...’’

’’ஆங்... இது கொஞ்சம் பரவாயில்லை...’’

’’குறையொன்றுமில்லை... எனக்கு பிளாஸ்டிக் சேர்தான் ரொம்பவும் வசதி’’

’’ராத்திரி முழுவதும் கடுமையான காவல் பணி. அதனால் பகலில் ஆழ்ந்த உறக்கம். போங்க எஜமான்... இதைப் போய் படமெடுத்துக்கிட்டு...’’

’’நாங்க இனிமேல்தான் தூங்கப் போறோம்’’